poniedziałek, 19 stycznia 2015

Bezsensowna idea odpowiedzialności zbiorowej

Nie jestem winien prześladowań Żydów w Polsce, nie ja dyskryminuję Romów, maluję swastyki na murach i krzyczę rasistowskie teksty na meczach mojej ulubionej drużyny. To nie moja wina, że ludzie o kolorze skóry innym niż biały bywają opluwani w moim kraju. Nie czuję się też winny dyskryminacji kobiet, pomimo że jestem mężczyzną. Odpowiedzialność zbiorowa, to idea ułatwiająca klasyfikację ludzi i znajdywanie winnych bliżej niż za ekranem telewizora. To bezrefleksyjny odruch oparty na prostych reakcjach emocjonalnych, o tyle dla ludzi naturalny co też nielogiczny. Jak bowiem za zbrodnie w redakcji Charlie Hebdo popełnioną przez trzech fanatyków religijnych można obwiniać całą, światową społeczność muzułmańską? Społeczność ogromną i zróżnicowaną.

Wyjaśnię jedną rzecz: nie zgadzam się z poglądem, że fundamentalizm islamski miałby byc powodem do deportacji kogokolwiek. Nie zgadzam się rownież, że Islam jest religią dla Europy obcą. Islam był w Europie od dawna, a wbrew podejrzeniom niektórych, wyznawcy tej religii nie koniecznie przypłynęli do granic Europy na oponie, a najcześciej urodzili się tutaj i są obywatelami europejskich krajów. Zgadzam się natomiast, że działania wykraczjące poza wspólnie ustalone w Europie zasady wspołżycia społecznego (często nazywane prawem) powinny być karane i nie chowane za woalą politycznej poprawności. I tak jak radykałowie jakiejkolwiek ideologii (rownież tej uznawanej powszechnie jako natywnie europejskiej) którzy dopuszczają sie zbrodni w imię swoich przekonań powinni stawać przed sądem i być karani (nie deportowani) tak też prawo to powinno dotyczyć w równym stopniu Muzułmanów. Równość wobec prawa wszak, to podstawowa wartość naszej cywilizacji, dlaczego zatem w imię europejskich wartości jednych zbrodniarzy mamy karać w reakcji na ich zbrodnie, a innych deportować i prześladować prewencyjnie?
Pomimo swojej naiwności zdaję sobie sprawę, że nasz projekt multikulturalizmu w Europie nie jest doskonały, zarówno przez wzgląd na irracjonalną czasem polityczną poprawność z jednej strony, jak i marginalizację ekonomiczną z drugiej, w dalszym ciągu wierzę, że antagonizowanie jakiejkolwiek mniejszości w sposób niesprawiedliwy, nie przyczyni się do rozwiązania problemu braku integracji i poczucia wspólnoty (a raczej go pogłębi).












wtorek, 13 stycznia 2015

Nazi Punks, Fuck Off!

Półtora roku temu napisałem tekst, o zaskakującym mnie jeszcze wówczas zjawisku rasizmu (nastroje anty-romskie czy anty-arabskie) wewnątrz tzw. "sceny niezależnej". Nie pamiętam, czy kawałek ten gdzieś się ukazał, w każdym bądź razie nie kojarzę go na tym blogu, a nie wyobrażam sobie lepszego momentu by powiedzieć to raz jeszcze.. 




(Lipiec 2013)

Jakiś czas temu, w wywiadzie z jednym z moich ulubionych zespołów - Cymeonem X, przeczytałem, że chłopaki rozpadli się, ponieważ znacznie zmniejszyła się skala rasizmu/nazizmu/faszyzmu w Polsce. Ich powrót zdaje się zwiastować powrót tegoż problemu, dodatkowo również w nowych - ksenofobicznych i anty-arabskich odsłonach. Ba, o ile te 20 lat temu wróg był dosyć łatwy do zdefiniowania (łysi boneheadzi), teraz retoryka nienawiści na tle kulturowym, a często i rasowym, przedostała się do środowisk wolnościowych - w tym sceny punk/hc.
Wydawało by się, że nastroje anty islamskie są uzasadnione, odkąd adepci tej religii często pojawiają się w mediach jako sprawcy okrutnych zbrodni, tłumaczonych Koranem. Mam natomiast wrażenie, że dla wielu te epizody stały się furtką aby dać upust swojej ksenofobii, dowartościować się "wyższością swojej kultury" i przy okazji dojebać "Cyganom".... Cóż, niektórzy - powołując się na rzekomy faszyzm Islamu, twierdzą że obowiązkiem środowisk wolnościowych jest taka  właśnie retoryka, dla mnie jednak jest to nic więcej jak prymitywny rasizm i ksenofobia.
Daleki jestem od wybielanie jakichkolwiek zbrodni, inspirowanych czy to religią, ekonomicznym zyskiem czy ideologią. Czy ofiarami padają muzułmańskie kobiety oblewane kwasem, wysadzane bombami z amerykańskich dronów, czy europejscy żołnierze mordowani w biały dzień na ulicy swojego miasta - "..życie jest życiem a morderca jest mordercą", jak śpiewa Brother Ali. Potępiam agresję, nietolerancję - nie ludzi, którzy potencjalnie, z takich czy innych inspiracji, agresji, nietolerncji i zbrodni mogą (choć nie muszą) się dopuścić. I tak jak nie każdy Katolik wysadza kliniki aborcyjne, nienawidzi homoseksualistów, a żonę traktuje jako sprzątający inkubator, tak nie każdy Muzułmanin oblewa trzy z siedmiu swoich żon kwasem i nie wysadza się w pobliżu babilońskich skupisk. O ile wielu, również rozsądnych ludzi, zdaje się tolerować takie wąsate postawy w imię kontestacji dziwnie rozumianej politycznej poprawności, ja pozostaję przy stanowisku kolejnego z moich ukochanych zespołów, tym razem z San Francisco..